ცოცხი და ძალადობა

ისმის რიტორიკული კითხვა თუ რა საერთო აქვს ცოცხს ძალადობასთან ? თითქმის არანაირი,რადგან ცოცხი შესანიშნავად ასრულებს მასზე დაკისრებულ მოვალეობას და გვეხმარება საკუთარი სახლები,ეზოები და ქალაქები გავასუფთავოთ ნაგვისაგან.

ცოცხს არანაირი კავშირი არ აქვს ძალადობასთან თუ მას შესაბამისად ვიყენებთ.ის სრულიად უწყინარი და საკმაოდ გამოსადეგარი საოჯახო ნივთია.

მაგრამ საქართველოში ყველას ასე როდი ესმით ! ძალიან ბევრი ხელსაწყო ახსოვს მსოფლიო ისტორიას ადამიანებზე წამების განსახორციელებლად,მაგრამ ცოცხი ქართული სიახლეა და მთავარი ნივთი ქართულ პენიტენციალურ სისტემაში პატიმრებზე წამების განსახორციელებლად.

არ შეიძლება ბოლო დღეებში განვითარებულ მოვლენებს გვერდი აუარო.წინა სტატიაც პენიტენციალურ სისტემაში პატიმრების  წამებას მივუძღვენი.გამაოგნებელი და აღმაშფოთებელი იყო იმ რეალობის დადასტურება,რომელსაც წლების განმავლობაში ვისმენდით სახალხო დამცველის,ადგილობრივი და საერთაშორისო ორგანიზაციების მოხსებნებებიდან.

მაგრამ ვიზუალურმა ეფექტმა ყოველგვარ მოყოლილსა და წანაკითხს გადააჭარბა.ქვეყანა ფსკერზე აღმჩნდა.მოვლენებმა  ნათლად  დაგვანახა ხელისუფლების ამორალური სახე.სათუო გახდა ე.წ „ახალგაზრდა რეფორმატორების“ ყველა მიღწევა,რომელიც მათი ხელისუფლებაში მოსვლის შემდეგ დადგა.

ჩვენ დავინახეთ ხელისუფლებაში მყოფი რამდენიმე ადამიანი,რომელიც აბსოლიტურმა ხელისუფლებამ აბსოლიტურად გარყვნა.ქვეყანაში სადაც კონსტიტუცია ფარატინა ქაღალდის ნაგლეჯია,წარმოუდგენელია არ მოხდეს ამდაგვარი ძალადობა.

სრულიად არ ვეთანხმები იმ მოსაზრებას,რომ პატიმრების მწამებელი ბადრაგის წარმომადგენლები მოძალადეებად დაიბადნენ.ამ აღვირახსნილობის მთავარი არსი კანონის უზენაესობის უგულებელყოფაა,რადგან ძალაუფლება რყვნის,აბსოლიტური ძალაუფლება კი აბსოლიტურად რყვნის პიროვნებებს.

რამდენი ხელისუფლებაც არ უნდა შეიცვალოს,არსებითად არაფერი გამოსწორდება,სანამ კანონი არ გახდება უზენაესი და მის წინაშე თანასწორნი არ ვიქნებით ყველანი.ცივილიზებული დასავლური ქვეყნის მთავარი ფუნდამენტი სამართალია და წარმოუდგენელია სამართლიანობის განცდის გარეშე საქართველო ოდესმე ცივილურ სახელმწიფოდ ჩამოყალიბდეს.

ამერიკის შეერთებული შტატების ერთ-ერთმა ყველაზე დიდმა პრეზიდენტმა აბრაამ ლინკოლნმა ბრძანა,რომ მოსახლეობას ოთხ წელიწადში ერთხელ აქვს საშუალება თავის ხმა ყველაზე მძაფრ ტყვიად აქციონ.

შეიძლება,ხალხი გააბრიყვო გარკვეული დროის მანძილზე,მაგრამ შეუძლებელია ხალხის გაბრიყვება სამუდამოდ.

სოციოპათია და ჩამოშლილი სისტემა

18.09.2012 ; 19:00 სთ. დაიწყო ტელეკომპანია "მაესტროს" ყოვოდღიური თოქშოუ " სუბიექტური აზრი'',სადაც ჩვეულზე უფრო აღელვებული  და აღშფოთებული იყო შალვა რამიშვილი,რომელიც მაყურებელს რამდენიმე წუთში უსკანდალურეს ვიდეოს ჩვენებას გვპირდებოდა და მართლაც რამდენიმე წუთში გვაჩვენა გლდანის ციხეში გადაღებული სკანდალური ფაქტები,სადაც ვნახეთ თუ ,როგორ უსწორდებოდა წრეში მდგარი  რამდენიმე ციხის ბადრაგი პატიმრებს და როგორ სასტიკად სცემდნენ მათ და რაც ყველაზე აღმაშფოთებელია,ამას დიდი სიამოვნებით აკეთებდნენ.

თითქოსდა არც პირადად ჩემთვის და არც სრულიად საზოგადოებისათვის ეს კადრები არ უნდა ყოფილიყო გამაოგნებელი,რადგან ჩვენ ამ ყველაფრის შესახებ სახალხო დამცველის მოხსენებებიდან,ქვეყნის გარეთ და ქვეყნის შიგნით მოქმედი ადგილობრივი თუ საერთაშორისო ორგანიზაციების მოხსენებებიდან გვქონდა იმფორმაცია,მაგრამ ვიზუალურმა ეფექტმა ყოველგვარ მოლოდინს გადააჭარბა და პირადად მე და დარწმუნებული ვარ ქართული საზოგადოების უდიდესი უმრავლესობა პირველივე კადრების გასვლის შემდეგ ძალიან შეურაცყოფილნი ვიყავით და ძალიან აღშფოთებულნი.

მაგრამ ეს თურმე ჯერ კიდევ არაფერი იყო,იმასთან შედარებით,რაც წინ გველოდა და მართლაც,ამავე დღეს "მეცხრე არხის" ცხრასაათიან საინფორმაციოში ქართულ საზოგადოებას წარმოგვიდგინეს კიდევ უფრო შემზარავი და აღვირახსნილი რეალობა,როდესაც გვაჩვენეს მეორე ვიდეო,სადაც ამჟამად იგივე საპყრობილის იგივე ბადრაგები,ამჯერად ცემასთან ერთად სასტიკად აუპატიურებდნენ პატიმრებს ხელკეტებითა და ცოცხებით.კარგად სჩანდა,რომ ამ ყველაფერს დიდი სიამოვნებით აკეთებდნენ,.არსებულმა რეალობამ შოკში ჩამაგდო,სიბრაზისაგან გაცოფებული ვიყავი.

იმავე წუთებში აბობოქრდა ჩემი facebook-ის მეგობრები და სპონტანურად დაიგეეგმა ამ სისაზიზღრის და ამორალურობის გაპროტესტება გლდანის ციხესთან და ფილარმონიასთან.მეგობრებმა ერთმანეთს გადავურეკეთ და ღამის თორმეთ საათზე ფილარმონიასთან დაგეგმილ აქციაზე წავედით,სადაც ქართრული საზოგადოების საკმაოდ დიდი სოლოდარობით დავიმუხტე და დილას დავბრუნდი სახლში დაღლილი და საშინლად გაბრაზებული,გაბრაზებული პირველ რიიგში საკუთარი თავის და საზოგადოების მიმართ,რადგან ეს ყველაფერი გამოგვეპარა თუ წავუყრუეთ და დავუშვით ძალადობა,რომელმაც ეჭვქვეშ დააყენა სახელმწიფოებრიობის არსებობაც კი,რადგან სახელმწიფოში სადაც ამდაგვარ ძალადობას სჩადიან სახელისუფლებო ვერტიკალის უმაღლესი თანამდებობის პირები,წარმოუდგენელია ჩათვალო,რომ ქვეყანა შედგა და მითუიფრო წარმოუდგენელია დაიუჯერო მისი წინსვლა.

მომდევნო რამდენიმე დღე სრულიად საქართველოს სტუდენტებთან ერთად აქციებზე გავატარე და არც კი მქონია დრო,სიღრმისეულად გამეანალიზებინა  თუ რა მოხდა სინამდვილეში და თუ რა უბედურება დაგვატყდა თავს.დავიწყე ფიქრი იმაზე თუ სად შევცდით ჩვენ საზოგადოება?!სად დავუსვით შეცდომები და რატომ ვერ შევძელით ხელისუფლების წარმომადგენელთა აღვირახსნილი ქმედებების თავიდან აცილება და შებოჭვა?!პასუხი ძალიან მარტივია,სანამ არ გავათვიცნობიერებთ,რომ პოლიტიკა არ არის სიბინძურე (მას ბინძურს ბინძური პოლიტიკოსები ქმნიან) და ჩვენი უფლებები ჩვენვე უნდა დავიცვათ,რომ არასდროს არ უნდა შევეგუოთ ძალადობას,რადგან სხვაზე განხორციელებული ძალადობის დანახვის შაემთხვევაში წაყრუებით ჩვენ აუცილებლად ვხდებით ძალადობის თანამონაწილენი და ამით ძალადობას ფართოდ ვუღებთ კარებს.

და ალბათ პირველად მაშინ გავხდით ძალადობის თანამონაწილენი და მას ფართოდ გავუღეთ საკუთარი სახლების კარები,როდესაც პრემიერის გაურკვეველ გარდაცვალებაზე არანაირი რეაგირება არ მოვახდინეთ და პირში წყალი ჩავიგუბეთ.ამ ძალადობას მოჰყვა პრეზიდენტის მიერ გამოცხადებული ნულოვანი ტოლერანტობა და ასობით ახალგაზრდის ჩახოცვა პატრულის მიერ ქუჩებში და უამრავი სისაძაგლე განხორციელებული ხელისუფალთა მაღალი ეშელონების მიერ.ჩვენ,ჩვენი დუმილით და სრულიად მოშლილი სოლიდარობის გრძნობის გამო მივეცით საშუალება ხავერდოვანი რევოლუციით მოსულ ე.წ "ახალგაზრდა რეფორმატორებს" პირსისხლიან რეჟიმად ჩამოყალიბებულიყვნენ.

P.S ძალადობის წინააღმდეგ არაჰუმანური ბრძოლით ძალადობა ძლიერდება,ამიტომ ძალიან მინდა ბოროტება სიკეთით დავამარცხოთ. "ბოროტსა სძლია კეთილმა,არსება მისი გრძელია''(შოთა რუსთაველი).

ზნეობის მაგალითი

პავლე ( სერბეთის პატრიარქი)

პავლე - ერობაში გოიკო სტოიჩევიჩი დაიბადა იოანე ნათლისმცემლის თავისკვეთის დღეს 1914 წლის 11 სექტემბერს,დღევანდელი ხორვატიის ისტორიულ ოლქ სლავონიაში,სოფელ კუჩანცში.

1929 წელს დაამთავრა ბელგრადიის გიმნაზია;

1936 წელს სარაევოს სემინარია;

1941 წელს ბელგრადის უნივერსიტეტის ღვთისმეტყველების ფაკულტეტი;

1948 წელს აღიკვეცა ბერად და ეწოდა პავლე  და ხელდასმულ იქნა იეროდიაკვნად;

1949-1955 წლებში მოღვაწეობდა რაჩას მონასტერში;

1954 წელს ხელდასმულ იქნა ბერმონაზვნად და დაინიშნა საპარტიარქოს პროტოსვინგელოზად;

1955 წელს სწავლა განაგრძო ათენში,საღვთისმეტყველო ფაკულტეტზე;

1957 წელს,სწავლის დასრულების შემდეგ,აყვანილ იქნა არქიმანდრიტის ხარისხში;ამავე წელს წმ. სინოდმა პავლე დანიშნა რაშკო-პრიზრენის ეპისკოპოსად,ხელდასმა შესრულდა ბელგრადის საპატრიარქო ტაძარში 1957 წლის 21 სექტემბერს;

1990 წლის 1 დეკემბერს არჩეულ იქნა სერბეთის პატრიარქად,აღსაყდრება მოხდა ამავე წლის 3 დეკემბერს;

ის მთელი მისი მოღვაწეობის განმავლობაში დადიოდა მეტროთი და ავტობუსებით.მას არასოდეს ჰქონია საკუთარი ავტომობილი.მისი მოღვაწეობის პერიოდი დაემთხვა კოსოვოს ომს,და ომის განმავლობაში არასოდეს დაუტოვებია კოსოვო.

ეპიზოდები პატრიარქი პავლეს ცხოვრებიდან - „ერთხელ,სერბეთის ომის დროს,პატრიარქი პავლე ჩასული იყო ბოროვის ოლქში ,სდაც ხალხს ანუგეშებდა დაა მოძღვრავდა.

ერთხელ როცა ის შედიოდა ტაძარში,მასთან მიიჭრა კბილებამდე შეიარახებული სერბი კაცი და პატრიარქს ფეხებში ჩაუვარდა

 -თქვენო უწმინდესობავ!დამლოცეთ,მოვდივარ ომში რათა შური ვიძიო მტრებზე!

პატრიარქი შეცბუნდა და ცოტა არ იყოს დაიბნა.შემდეგ კაცს ზურგზე ხელი დაავლო და წამოაყენა,თვალებში შეხედა და თავისებური მამობრივი ნაზი ხმით დაუწყო საუბარი:

 -შვილიკო,ნუ ითხოვ სერბეთის პატრიარქისაგან შურისძიების დალოცვას,რისი ჩადენასაც აპირებ...

 -უნდა დამლოცოთ!უწმინდესო!შეხედეთ-უპასუხა კაცმა და ჯიბიდან ამოიღო ფოტო-შეხედეთ ამ ფოტოს ,მამაო,აი ამათ გამო ვაპირებ შურისძიებას!ეს ჩემი მოკლული შვილებია!....

 -საშინელებაა!საშინელება!-გააწყვეტინა ლაპარაკი პავლემ კაცს და ფოტო გულში ჩაიკრა-ბოროტებას ბოროტება მოყვება!

რა გინდა,გეკითხები შენ,გინდა იძიო შური და შენი შვილების მკლელებზე უარესი გახდე?!და აი რას გეტყვი შვილიკო:როცა დამთავრდება ეს წყეული ომი და გამაშკარავდება მრავალი ბოროტი კაცი და დამნაშავენი,ბედნიერი იქნება ის,ვინც შეძლებს თქმას :მე არ ჩამიდენია არცერთი ბოროტება..და ამის შემდეგ შენ გადაწყვიტე“ ...

სერბეთის მთავარი ჭირისუფალი 2009 წლის 15 ნოემბერს ბელგრადში გარდაიცვალა.

პატრიარქი პავლე უბრალოებით გამორჩეული,ზნეობის მაგალითი იყო მთელ მართლმადიდებლურ სამყაროში.